Anoreksja jest poważną chorobą, która w skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do śmierci. Jeśli więc w naszym najbliższym otoczeniu zauważymy symptomy tego zaburzenia, powinniśmy zareagować w odpowiedni sposób.
Anoreksja jako choroba o podłożu psychicznym jest niezwykle trudna do leczenia, a we wczesnej fazie rozwoju także do rozpoznania. Ponieważ chorzy mają tendencję do zaprzeczania swojej chorobie i nerwowej reakcji na jakikolwiek przymus czy perswazję, niezwykle istotnym jest pozyskanie zaufania i zaniechanie metod polegających na nakazach i wywieraniu presji. Najlepszym, co może zrobić otocznie chorego, to dać mu wsparcie i nakłonić do skorzystania z profesjonalnej pomocy.
Błędy popełnianie przy próbie pomocy choremu:
przekonanie, że sami jesteśmy w stanie pomóc choremu w walce z chorobą
uwierzenie w zapewnienia chorego, że w pełni kontroluje sytuację i panuje nad swoim stanem
udzielanie „dobrych rad” w postaci „musisz zacząć normalnie jeść, a wszystko będzie dobrze”
groźby, straszenie, wywieranie presji
krytyczne, oceniające komentarze
doprowadzanie do częstych konfliktów z chorym
Co powinieneś zrobić, by pomóc?
poświęć czas i uwagę, rozmawiaj
delikatnie wyrażaj swoje zaniepokojenie
daj choremu do zrozumienia, że jesteś po to, by go wysłuchać i wspierać
spraw, by chory czuł się akceptowany jako osoba
spróbuj delikatnie nakłonić go do skorzystania z pomocy specjalisty
zaangażuj innych członków rodziny w pomoc i wsparcie
Metody leczenia anoreksji:
Najważniejszą, bo dającą najlepsze efekty metodą walki z anoreksją jest psychoterapia. Pomoc psychologa zazwyczaj obejmuje zarówno chorego, jak i jego rodzinę. Jeśli stan zdrowia osoby cierpiącej na anoreksję nie zagraża życiu, nie ma potrzeby umieszczania jej w szpitalu, a wizyty u psychoterapeuty mogą odbywać się w ustalonych terminach w placówce. Najczęściej stosowaną metodą jest indywidualna terapia poznawczo-behawioralna połączona z terapią rodzinną, która pozwala najbliższym zrozumieć chorego i uczy jak go wspierać.
Jeśli chory cierpiał na anoreksję przez dłuższy czas, niewykluczone, że w jego organizmie zaszły zmiany wymagające leczenia farmakologicznego. W przypadku, gdy anoreksja połączona jest z depresją i stanami lękowymi, niezbędna jest konsultacja psychiatryczna.
Hospitalizacja chorych na anoreksję odbywa się w sytuacji, gdy organizm jest skrajnie wycieńczony i wymaga intensywnego odżywienia. Jeśli chory odmawia leczenia, mimo iż jego stan zagraża życiu, prawo dopuszcza hospitalizację i leczenie wbrew jego woli.
