Eksperyment stanfordzki
Eksperyment stanfordzki jest jednym z najbardziej fascynujących eksperymentów w historii psychologii. Jego autorem i prowadzącym był profesor Zimbardo – niewątpliwy autorytet i autor używanych od dekad akademickich podręczników do tej dziedziny. Poprosił on studentów, którzy zgłosili się do uczestnictwa w badaniu, aby wcielili się na kilka tygodni w role strażników i więźniów w zaimprowizowanym więzieniu. Szybko okazało się, że studenci nie tylko odgrywali role, ale że faktycznie stawali się strażnikami i więźniami. Ci, którzy mieli władzę, szybko nabywali skłonności do przesadnego jej wykorzystywania, włącznie ze stosowaniem werbalnej i fizycznej przemocy. Studenci wczuwali się w swoje role tak szybko i tak bardzo, że amerykański psycholog musiał przerwać go znacznie szybciej niż pierwotnie planował, aby nikomu nie stała się krzywda. Jak sam mówi zrobił to właściwie wyłącznie dzięki swojej żonie, bo na tyle mocno wszedł w rolę dyrektora zaimprowizowanego więzienia, że nie widział, że dzieje się coś złego.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA