Pokrzywka

Pokrzywka rozpoczyna się nagle świądem i powstawaniem na skórze różowo zabarwio­nych albo bladych bąbli, które szybko się tworzą i równie prędko w ciągu kilku godzin znikają bez śladów. Rozmiary i liczba bąbli różnią się w zależności od nasilenia odczynu organizmu na wywołujący je bodziec. Czasem rozległe zmiany w postaci obrzęku sięgają głębiej, do tkanki podskórnej. Ta postać pokrzywki nosi nazwę obrzęku Quinckego. Takie same reakcje alergiczne mogą powstawać na błonach śluzowych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Przy zajęciu błon śluzowych języka, gardła i krtani występują, zwłaszcza u małych dzieci, trud­ności w przyjmowaniu pokarmów i oddycha­niu, a nagły obrzęk głośni może grozić udu­szeniem.

Obrzękowi błon śluzowych przewodu pokarmo­wego mogą towarzyszyć nudności, bóle w jamie brzusznej i biegunka. Czasem pokrzywka występuje w postaci przewlekłej, objawy utrzymują się wtedy od kilku do kilkunastu tygodni i mogą występo­wać nawroty. Jedną z postaci pokrzywki jest choroba posurowicza, występująca po 10 dniach od wstrzyknięcia obcogatunkowej surowicy odpornościowej. W leczeniu, które powinno być prowadzone pod kierunkiem le­karza, stosuje się leki, swoiste odczulanie, dietę.