Szalwia lekarska

Szałwia lekarska jest wieloletnim podkrzewem o wysokości 40-60 cm. Liście lancetowate, szarozielone pokryte są srebrzystym meszkiem. Kwiaty najczęściej fioletowoniebieskie zebrane są na szczytach pędów w niby kioski. Surowcem zielarskim są świeże lub suszone liście. Szałwia posiada szereg właściwości leczniczych. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwpotnie, wzmaga działanie żółci i wątroby. Jako przyprawa polecana jest do aromatyzowania i zaostrzenia smaku tłustych mięs oraz cielęciny i mięsa króliczego. Jest nieodzowna do dziczyzny i dań z ryb, zwłaszcza do węgorza i ryb morskich, które – natarte szałwią – tracą swój przykry zapach. Świeże liście dodaje się też do sałatek i surówek oraz do kiszenia ogórków. Szałwię uprawia się z siewu do gruntu w kwietniu, w rzędy co 30 cm, na głębokość 1-1,5 cm, lub ewentualnie przez podział starszych roślin.