Cebula

Cebula jest bardzo cennym warzywem; charakteryzuje się duzą wartością odżywczą i biologiczną, zawiera sporo cukrów, dużo witaminy C, pewne ilości witamin z grupy B oraz soli mineralnych. Dodatkową jej zaletą jest działanie niszczące na niektóre bakterie chorobotwórcze. Do spożycia nadaje się zarówno jej podziemna część, tak zwana cebula, jak i jej zielone liście, zwane szczypiorem. Cebula ukorzenia się płytko, stąd ma wysokie wymagania nawozowe. Korzystnie reaguje na nawożenie organiczne; zalecana jest uprawa w rok lub dwa po oborniku. Nie udaje się na glebach podmokłych i kwaśnych. W początkowym okresie wzrostu nie wymaga wysokiej temperatury, lecz dostatecznej wilgotności gleby. Pod wcześnie wschodzącą cebulę należy na jesieni koniecznie przekopać obornik. Na wiosnę stosuje się nawozy mineralne w ilości na 1 m2: 30 g saletrzaku i po 40 g superfosfatu oraz siarczanu potasu. Cebulę możemy uprawiać z siewu, z rozsady i z dymki. Siew wprost do gruntu daje efekty jedynie w rejonach o długim okresie wegetacji. Nasiona siejemy, gdy tylko ziemia obeschnie, nie później jednak niż do połowy kwietnia, w rzędy co 20-30 cm.