Cimieifuga racemosa lub Macrotys actaeoides. Korzenie tej rośliny były stosowane przez rdzennych mieszkańców Ameryki i ludność napływową jako wypróbowany środek na schorzenia kobiece. Ziele łagodzi dolegliwości związane z menstruacją i menopauzą – działają w podobnie jak żeński hormon płciowy – estrogen. Sądzi się, że zmniejszenie ilości tego hormonu w organizmie w okresie okołomenopauzalnym jest główną przyczyną dolegliwości.
Marunka (Matricaria lub Chrysanthemum parthenium). Marunka należy do tej samej rodziny co stokrotka i mniszek lekarski. Jej liście odznaczają się niezwykłą skutecznością w likwidowaniu migrenowych bólów głowy. Jednakże kobiety cierpiące na dolegliwości okresu przekwitania stosują marunkę, by obniżyć ciśnienie krwi.
Sądzi się, że marunka neutralizuje „złe” prostaglandyny (związek chemiczny podobny do hormonu, odpowiedzialny za podwyższone ciśnienie krwi, które jest jednym z czynników ryzyka występowania chorób serca, szczególnie w okresie po menopauzie).
Żeń-szeń (Panax quinquifolius lub Panax ginseng). Korzenie żeń-szenia, rośliny z rodzinny bluszczowatych, przyciągają od wieków w równym stopniu uwagę uzdrawiaczy i handlarzy. Żeń-szeń ma „krewniaków” zarówno w Chinach, jak i w Ameryce, wszędzie zdobywając sobie sławę rośliny o cudownych właściwościach leczniczych.
Kobiety w okresie menopauzy mogą czerpać szczególnie duże korzyści ze stosowania tego ziela, ponieważ zmniejsza ono ryzyko chorób serca.
