NAUKA O POZNAWANIU

NAUKA O POZNAWANIU

W ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci teoretycy nauki o po­znawaniu (cognitive science) podejmowali poważne próby wy­zwolenia się z ograniczeń behawioryzmu. Nauka o poznawa­niu jest dziedziną powstałą z połączenia wysiłków psycho­logów, informatyków, specjalistów od sztucznej inteligencji, neurobiologów, lingwistów i filozofów. Zachęceni zbieżnością swych interesów, postanowili nie odrzucać istnienia funkcji umysłowych. Została stworzona koncepcja reprezentacji umy­słowych opierająca się na zbiorze założeń teorii zwanej jfunk- cjonalizmern.) Zgodnie z tą teorią ludzkie zachowanie jest determinowane przez wiedzę, która jest złożona z symbolicz­nych reprezentacji umysłowych. Procesy poznawcze polegają na przekształcaniu tych reprezentacji. Zjawiska psychologicz­ne opisuje się w kategoriach procesów funkcjonalnych. Sku­teczność tych procesów polega na założeniu, że „jednostki myślenia” można interpretować jako symbole w pewien abstrakcyjny i dobrze zdefiniowany sposób, według zbioru jednoznacznych reguł. Zbiór ten można nazwać syntaktyką lub gramatyką myślenia.