Masa ciała owiec ras wełnistych jest dodatnio skorelowana z wydajnością strzyżną, wiąże się to z większymi wymiarami ich ciała, gdyż wówczas większa jest powierzchnia pokryta runem. Na jakość wełny wywierają wpływ pewne stany fizjologiczne organizmu. U tryków w okresie intensywnej stanówki, a u maciorek pod koniec ciąży i w okresie karmienia jagniąt, przy niedostatecznym żywieniu dochodzi do przewężenia rosnących w tym okresie odcinków włosa, co czyni je bardziej podatnymi na zerwanie. Maciorki, które odchowały jagnięta dają w następnym roku o 0,26 kg wełny mniej niż te, które jagniąt nie odchowywały. Wiek oddziałuje również na siłę uciągu zwierząt pociągowych. Zwiększa się ona od chwili osiągnięcia przez konie dojrzałości rozpłodowej do wieku dojrzałości fizycznej. Utrzymuje się na podobnym poziomie do wieku 12-15 lat, a potem stopniowo się obniża. Ogiery wykazują z reguły większą bezwzględną siłę uciągu niż klacze tej samej rasy i przeciętnie są szybsze w biegu. Masa ciała zwierzęcia roboczego jest dodatnio skorelowana z bezwzględną siłą uciągu, lecz ujemnie ze względną ? odnoszoną do jego masy. Wiek i płeć &ą czynnikami wpływającymi na cechy futra zwierząt. Na skórki przeznacza się osobniki młode (w pierwszym roku ich życia). Wraz z wiekiem jakość skórek pogarsza się, lecz rośnie ich powierzchnia, która rzutuje na cenę. Samce będąc przeciętnie większe, dają większe skórki.
