Kroliki

Mutacje genu dzikiej barwy włosów u nutrii w kierunku genu recesywnego dały serię wielokrotnych  recesywnych i tym samym została zapoczątkowana hodowla nutrii-mutantów, np- o umaszczeniu: szafirowym (szafir grenlandzki), perłowym, platynowym, pastelowym. Wśród potomstwa kojarzonych między sobą mutantów nie pojawiają się osobniki o umaszczeniu standardowym, gdyż geny wyznaczające umaszczenie mutantów zajmują locus genu dzikiej barwy. Króliki, z uwagi na posiadanie mniej cennych futerek, są rozmnażane z reguły w czystości rasy, a mutacje genów wyznaczających barwę włosa nie przedstawiają takiej wartości jak u innych gatunków zwierząt futerkowych. Zazwyczaj skóry królicze barwi się na kolory imitujące futra zwierząt innych ?szlachetniejszych” gatunków, np. foki. Barwa włosów pokrywowych królików jest z reguły cechą rasową i często wchodzi w skład nazwy rasy, którą reprezentują, np. białe wiedeńskie, białe polskie, białe duńskie, podpalanki. Poza wymienionymi, do ras królików futerkowych zalicza się szynszyle o niebieskim umaszczeniu oraz reksy; rasa ta wyróżnia się niedorozwojem włosów pokrywowych i czuciowych, a barwę brązową uzyskuje dopiero w wieku 12-18 miesięcy, Krzyżując króliki rasy reks brązowy z rasą o normalnej okrywie włosowej otrzymuje się odmiany: białą albinotyczną, czarną, niebieską i szynszylową.