Udar mózgu to bardzo groźna i poważna jednostka chorobowa. Niektóre osoby, mające mniej szczęścia z powodu poważniejszych i bardziej rozległych obrażeń lub też z powodu gorszego przebiegu choroby, któremu towarzyszą komplikacje, nie są w stanie przetrwać ostrej fazy choroby i niestety umierają w ciągu pierwszych kilku tygodni. W przypadku pozostałych osób, jeśli przetrwały fazę ostrą choroby, zwykle obserwuje się poprawę – to fakt, który daje powody do nadziei. Kiedy dochodzi do udaru mózgu niektóre komórki mózgowe doznają uszkodzenia. Część tych uszkodzeń jest odwracalna, lecz część komórek mózgowych bezpowrotnie obumiera. Te komórki, które nie obumierają, mogą na nowo podjąć swoje funkcje. Ponadto w ostrych fazach udaru mózgu wokół uszkodzonych obszarów mózg zaczyna puchnąć. Kiedy obrzęk się zmniejsza, powracają funkcje zdrowych obszarów mózgu. Dodatkowo inne zdrowe obszary mózgu mogą przejąć funkcje uszkodzonych komórek. Oczywiście możliwości powrotu do zdrowia nie są zawsze takie same, różnią się w zależności od rozległości obrażeń oraz właściwości uszkodzonej strefy mózgu. Skutki udaru różnią się w zależności od osoby: część osób doświadcza niewielkich zaburzeń, które z czasem w zasadzie znikają, inne osoby natomiast muszą mierzyć się z poważnymi skutkami choroby przez całe miesiące lub lata. Łącznie spośród osób, które przeżyły udar mózgu 15% pozostaje w ośrodkach dla osób obłożnie chorych, 35% jest poważnie kalekich i ma ograniczoną zdolność do wykonywania zwykłych codziennych spraw, 20% wymaga pomocy przy chodzeniu, 70% nie podejmuje zajęcia sprzed choroby. Mogą się również zdarzyć czasowe utraty pamięć. W związku z tym takie osoby, kiedy zaczną ponownie mówić, nie potrafią zrozumieć swojego położenia.